Dün hayatımda ilk defa nikah şahitliği yaptım... Ne gelini ne damadı tanıyorum... Damat Lubnanlı gelin taa Tataristandan gelmiş... Onlarda birbirlerini pek iyi tanımıyor gibiydiler, ortak konuştukları bir dil bile yoktu... Ama çok mutlu görünüyorlardı... Belkide birbirlerini iyi anlamamaları onlar için artı bir şeydir:)))

Nikahımda hep Fat'ın şahidim olmasını isterdim, ne Fat oldu ne de tanıdığım biri... Romada akıllı kardeşlerim ve arkadaslarım kimliklerini yanlarında getirmeyince şahit koltuklarına konsolosluktan isimlerini hatırlamadığım ama hala minnetle andığım iki bey oturmuştu... Eeee niyet ve kısmet olayı...

Her ne kadar nikah şahitleri iyi ve uzun evlilikler yapmış insanlar arasından seçiliyor olsada, ben biraz çömezim.. Uzun değil ama en azindan iyi bir evliliğim var..

------------------------------------

Sen benim neyim oluyorsun??? diye sordu aniden...

Herseyini paylasabilecegin bir arkadas dedim... Daha fazlasini olmak istiyor gibi yuzume bakti...

Herseyimsin dedim..

peki oyleyse dedi ve gitti...