Cok sey hayal ettim bu hayatta, gerceklestirebildiklerim icin sukrettim yapamadiklarim icin isyan etmedim ; kader kisvesi altinda kabul ettim...

Oysa ben 30` lu yaslarda NY `da 5. cadde uzerinde bulunan en gorkemli gokdeleninin bilmem kacinci katinda yasayan unlu bir yazar olacaktim, belkide ``en iyi senaryo dalinda`` Oskari kazanmis ilk Turk olup,entel dantel alemlere dalacak, kimi zaman simarik zengin bunalimlarina girip dibe vuracak, sonra belki teselliyi baska seylerde arayip tekrar dogacaktim...

Ordan oraya savrulacagimi sanmistim; bilakis uzun vadeli oldu herseyim...

Olmadi, olmadigi gibi neyden kactiysam ona yakalandim, mizac itibariyla, dul adam almam dedim gittim bonusu olan bir dul ile evlendim... Oysa bilmem kac kez dilimi isirip, tahtalara vurup, kulaklarimi cekmistim...

Pismanmiyim??? Asla... Yuzlerce kez gelmis olsaydim bu dunyaya hic tereddutsuz yine onu isterdim..

Isyankarligima sahitler tek kocada kalmaz bu demislerdi, yanildilar... Bes parmagimin sayisini gecmedi ask sandigim asklarim...

Simdi dimdik duruyorum durdugum yerde, oyle bir yer ki , lavanta bahceleri gibi en guzel rengi ve en sevdigim kokuyu barindiriyor..